14 χρόνια πριν, όταν ξεκινούσα τη δύσκολη διαδρομή στην
αγορά εργασίας των media ήξερα ή τουλάχιστον μπορούσα να φανταστώ τις δυσκολίες
που έχω να αντιμετωπίσω.
Όμως δεν φοβόμουν. Λόγω ηλικίας; Λόγω άγνοιας;
Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν φοβόμουν, είπα θα βγω εκεί έξω
και θα τα καταφέρω.
Είχα την τύχη να κάνω την πρακτική μου εξάσκηση στο δελτίο
ειδήσεων της ΕΤ 3 δίπλα σε έμπειρους και άξιους ανθρώπους-συνάδελφους πλέον-
που μου δίδαξαν υψηλό επαγγελματισμό, ήθος και δεοντολογία.
Εργάστηκα στην ΕΤ 3,
περίπου 13 χρόνια, μέχρι την 11η Ιουνίου 2013 ,όταν η συγκυβέρνηση έριξε το
μαύρο.
Όλα
όσα γίνονταν στην κοινωνία αλλά και στον κλάδο μας, με είχαν θορυβήσει, με
είχαν κινητοποιήσει. Θα είμαι όμως ειλικρινής. Μέχρι την ημέρα που έκλεισε η
ΕΡΤ, ένιωθα την ασφάλεια της «μόνιμης» δουλειάς.
Μιλούσα με
συναδέλφους άνεργους που με τόσα προσόντα και εμπειρία δεν έβρισκαν εργασία.
Που εισέπρατταν το επίδομα ανεργίας και έτρεμαν για τη στιγμή που θα σταματούσε
και δεν θα είχαν ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Πίστευα ότι τους καταλάβαινα αρκετά. Ήξερα πολλούς ακόμη συναδέλφους που
χρειαζόταν να κάνουν δύο ή και τρεις δουλειές για να συμπληρώσουν το εισόδημά
τους.
Η δημοσιογραφία δεν
ήταν αρκετή ως τα προς το ζην, ήταν όμως το πάθος τους.
Ήξερα αρκετούς «σύγχρονους σκλάβους» όπως έχουν
χαρακτηριστεί οι εργαζόμενοι στα διαδικτυακά ΜΜΕ, χωρίς εργασιακό καθεστώς και
χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα.
Όλα αυτά τα ήξερα, τα ζούσα, με τη διαφορά όμως ότι εγώ είχα
τη σιγουριά.
Μέχρι που η σιγουριά αυτή έπαψε να υπάρχει, σε μια χρονική
συγκυρία μάλιστα ιδιαίτερα δυσμενή τόσο για την κοινωνία, πόσο μάλλον για τον
κλάδο μας που πλήττεται βαριά τα τελευταία χρόνια.
Τότε λοιπόν άρχισα να φοβάμαι και εγώ. Τότε άρχισε και η
δική μου φωνή να μην ακούγεται.
Τότε κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να βρεις μια δουλειά που να
σου προσφέρει μια αξιοπρεπή αμοιβή και ασφαλιστική κάλυψη.
Και σαν να μην έφταναν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε
στον κλάδο μας, η κρίση, η ανεργία, η
αβεβαιότητα και η ανασφάλεια μας έκαναν ανθρωποφάγους.
Θα περίμενα συνάδελφοι να αγωνίζονται για μένα και εγώ γι
αυτούς.
Θα περίμενα να μην γυρίζουμε την πλάτη μας στα προβλήματα άλλων
συναδέλφων, να μην χτυπάμε απλώς στην πλάτη τον άλλο δείχνοντας με νόημα πόσο
τον καταλαβαίνουμε.
Θα περίμενα, η φωνή μας να ακούγεται δυνατά.
Θα περίμενα όσα μας ενώνουν να είναι περισσότερα από όσα μας
χωρίζουν. Θα περίμενα ο καθένας από εμάς να αντιμετωπίζει τα προβλήματα του
κλάδου μας με την ίδια υπευθυνότητα και συνέπεια είτε τον αφορά άμεσα είτε όχι.
Ζήσαμε μια πρωτοφανή και για τα Ευρωπαϊκά Δεδομένα, διάλυση
και τη βιώσαμε μόνοι, απομονωμένοι, από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Εχθρός έγινε ο φίλος και ο συνάδελφος εκεί μας οδήγησε η
προσωπική αγωνία του καθένα μας ξεχωριστά. Ήμασταν μέσα στον κυκεώνα και
χρειαζόμασταν μια σαφή, ισχυρή και ενωτική καθοδήγηση από τα σωματεία και τα
όργανα του κλάδου μας σε πανελλαδικό επίπεδο, ώστε να αποφύγουμε την
ανθρωποφαγία.
Στο παρελθόν, μου είχε γίνει ξανά πρόταση να συμμετάσχω στις
αρχαιρεσίες του κλάδου μας. Για προσωπικούς λόγους, δεν το είχα τολμήσει. Ίσως
και να μην είχε ωριμάσει μέσα μου η ιδέα. Ίσως να μην είχα νιώσει το έλλειμμα.
Η προτροπή της
συναδέλφου Νατάσας Μποζίνη, με την εμπειρία που διαθέτει, αφού έχει διατελέσει
μέλος στα ΔΣ της ΠΟΕΣΥ και του Μορφωτικού Ιδρύματος, οι προτάσεις της, η
ενέργειά της και κυρίως η θέλησή της, ήταν το κίνητρο για να σκεφτώ.
Γιατί λοιπόν τώρα;
Γιατί νιώθω περισσότερο από ποτέ πως η
φωνή μας πρέπει να ακουστεί δυνατά, γιατί νιώθω πως δεν αρκεί η παθητική στάση,
το ενδιαφέρον εξ αποστάσεως.
Η αποχή μας είχε και έχει δυσβάσταχτο κόστος.
Η φωνή όλων των
συναδέλφων από τη Μακεδονία και τη Θράκη πρέπει να ακουστεί δυνατά στην Αθήνα
όπου καλώς ή κακώς λαμβάνονται οι πιο κρίσιμες αποφάσεις και αφορούν στα του
κλάδου μας.
Γι αυτό συμμετέχω ενεργά με την ΄΄ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ’’
και ζητώ και από εσάς συνάδελφοι να συμμετάσχετε στις εκλογές της 3ης Ιουνίου,
ώστε στο συνέδριο της ΠΟΕΣΥ να υπάρχει ισχυρή εκπροσώπηση από τη Μακεδονία και
τη Θράκη.
Για να μην αποφασίζουν άλλοι για εμάς. Για να έχουμε ισχυρό
λόγο. Για να ακούσουμε και να μεταφέρουμε όλα όσα συμβαίνουν σε πανελλαδικό
επίπεδο και μας αφορούν.
Αυτό που μπορώ να
δεσμευτώ τόσο προσωπικά όσο και ως ΄΄ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ΄΄ είναι ότι
θέλουμε να ακούμε τα προβλήματα και αυτά που γνωρίζουμε και αυτά που
ενδεχομένως δεν γνωρίζουμε και μαζί να διεκδικούμε τη λύση τους.
Άννα Ομηρίδου
Υποψήφια αντιπρόσωπος για το συνέδριο της ΠΟΕΣΥ με τον συνδυασμό:
Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΄΄ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ΄΄
Γρηγοριάδης
Γιώργος του Προκόπιου
|
Καριζώνη
Αικατερίνη του Ιωάννη
|
Λαβίδα
Σοφία του Γεωργίου
|
Μποζίνη
Αναστασία του Χαράλαμπου
|
Ομηρίδου
Άννα του Νικολάου
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου