Η Επιστολή του Φώτη Κουτσαμπάρη για τις υποθέσεις του πειθαρχικού της ΕΣΗΕΜ-Θ

Απερχόμενος Πρόεδρος του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ε.Σ.Η.Ε.Μ.-Θ. 

Αγαπητοί συνάδελφοι,

έκλεισε αισίως ο κύκλος της τρίτης θητείας μου στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ε.Σ.Η.Ε.Μ.-Θ. και είναι η ώρα ενός σύντομου απολογισμού.

Στη διετία 2012-2014 το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο ασχολήθηκε με 34 υποθέσεις. Η εξέταση 6 υποθέσεων (από την οποία εξαιρέθηκα σύμφωνα με το άρθρο )δεν ολοκληρώθηκε και μετατέθηκε για το επόμενο Συμβούλιο. Για τις υπόλοιπες 28 υποθέσεις (σε μερικές μπλέχτηκαν περισσότεροι του ενός συνάδελφοι) εκδόθηκαν 17 καταδικαστικές αποφάσεις, εκ των οποίων 2 οριστικές διαγραφές, 11 προσωρινές διαγραφές και 4 επιπλήξεις/ανακλήσεις στην τάξη. Τέσσερις αποφάσεις ήταν αθωωτικές και 7 υποθέσεις τέθηκαν στο Αρχείο.

 Στις καταδικαστικές αποφάσεις κατατέθηκαν ενστάσεις και επανεξετάστηκαν σε δεύτερο βαθμό. Ο αριθμός των υποθέσεων είναι μεγάλος για τα δεδομένα των Πειθαρχικών Συμβουλίων της Ένωσης, αυξημένος κατά 61% σε σχέση με την πρώτη διετία της προεδρίας μου (2008-2010) και άνω του 90% σε σχέση με παλαιότερες περιόδους, γεγονός που δεν οφείλεται αποκλειστικά στην κρίση και πρέπει όλους να μας προβληματίσει. 

Στην διάρκεια των συνδιασκέψεων είχα την έγνοια να προασπίζομαι τους κανόνες και τις αρχές της Ένωσης μας, για την προστασία του επαγγέλματος και των σχέσεων μας, για την συναδελφική αλληλεγγύη και την πλήρωση ενός ξεκάθαρου αισθήματος δικαίου, με αμεροληψία, χωρίς εμπάθειες και προσωπικά κριτήρια. Προσπαθούσα να επιβάλλονται όχι εξοντωτικές ποινές αλλά αυτές που έχουν διάρκεια στη συνείδηση του παραβάτη και λειτουργούν παραδειγματικά στους συναδέλφους. Είναι εύλογο να υπάρχει πικρία από τους συναδέλφους που σε μια ατυχή στιγμή προβήκανε σε παραβάσεις του καταστατικού και υπέστησαν τις συνέπειες, με την υπογραφή μου. Ήταν και δική μου η στεναχώρια. Μακάρι ο χρόνος να τις εξαλείψει.

Με δεδομένη τη διάθεση μου να συνεχίσω να προσπαθώ για το κοινό συμφέρον, προβληματίστηκα για το αν θα έπρεπε να ξαναβάλω υποψηφιότητα ή όχι στις εκλογές της ερχόμενης Τρίτης.

Ουδέποτε επικαλέστηκα λόγους υγείας, ή κούρασης ή κορεσμού για να διακόψω την όποια συνδικαλιστική μου δράση - και δεν το κάνω σήμερα.

Με τις εργασιακές συνθήκες, όμως, που έχουν διαμορφωθεί για τους περισσότερους, με τον μεγάλο αριθμό ανέργων και με κάποιους συνάδελφους να αντιμετωπίζουν ακόμη και πρόβλημα επιβίωσης, μέσα σ’ ένα ανασφαλές περιβάλλον,  ένιωσα άβολα να εκθέσω την υποψηφιότητα μου.

Νιώθω άβολα, να απευθυνθώ σε ανέργους και να τους περιγράψω (με ενδεχόμενο ενθουσιασμό) την φιλοδοξία μου να επανεκλεγώ στα όργανα τις Ένωσης την ώρα που εκείνοι έχουν την έγνοια της εύρεσης εργασίας - κι ο δικός μου στόχος φαίνεται ιλαρός.

Νιώθω άβολα, να απευθυνθώ σε μεγάλο αριθμό ανέργων και να τους καλέσω στις κάλπες όταν μαθαίνω ότι πολλοί δεν μπορούν να πληρώσουν τη συνδρομή τους, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ψηφίσουν.

Θέλω να αλλάξει αυτή η κατάσταση και γι’ αυτό θα αγωνιστώ χωρίς τίτλους και αξιώματα. Θέλω να γίνω ο πυρπολητής της νύχτας κι ο κηπουρός που θα σπέρνει την άνοιξη στα απεγνωσμένα βλέμματα.

Έτσι, δεν κατέθεσα υποψηφιότητα για την ανάδειξη μου σε κάποιο όργανο της Ε.Σ.Η.Ε.Μ.-Θ. την επόμενη διετία. Υποβάλλω όμως και πάλι τα διαπιστευτήρια μου για μια θέση στην καρδιά σας. Ελπίζω να μου τη δώσετε…

Σας ευχαριστώ.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΤΣΑΜΠΑΡΗΣ

Υ.Γ.1: Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και θα ‘ρθουν κι άλλοι, καλό είναι σ’ αυτές τις εκλογές να επιλέξουμε συναδέλφους που βεβαιωμένα (ή εκτιμούμε ότι) θέλουν να εργαστούν για τους κοινούς στόχους - κι όχι αυτούς που φάνηκε τα προηγούμενα διαστήματα ότι συμμετείχαν σε παρατάξεις για να εξυπηρετήσουν ίδιον συμφέρον. Ας επιλέξουμε αυτούς που δείχνουν ότι είναι αποφασισμένοι να συγκρουστούν για την βελτίωση των εργασιακών μας σχέσεων, την ανάπτυξη του επαγγέλματος, την διέξοδο από το τέλμα. Ευτυχώς υπάρχουν τέτοιοι και μακάρι να πετύχουν τους στόχους τους.

Υ.Γ. Είμαι παρών.